Trzecia homilia z „Rekolekcji z różą w dłoni”, które ks. Krzysztof Grzywocz prowadził w Sanktuarium św. Rity w Głębinowie (I 2016 r.). Ewangelista Łukasz przedstawia obraz Jezusa czytającego proroka Izajasza w synagodze. Proklamowanie roku łaski od Pana wypełnia się w Osobie Jezusa i zarazem stanowi klucz do bulli papieża Franciszka Misericordiae vultus ogłaszającej Rok Miłosierdzia w Kościele.
W Ewangelii według św. Łukasza znajdujemy jeszcze inny, ważny aspekt przeżywania z wiarą Jubileuszu. Ewangelista opowiada, że Jezus w szabat powrócił do Nazaretu i, jak miał w zwyczaju, udał się do synagogi. Tam też został poproszony o odczytanie fragmentu Pisma i o skomentowanie go. Wybrany fragment pochodził z Księgi proroka Izajasza, gdzie jest napisane: «Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pańskiej» (Iz 61,1-2). „Rok łaski” — rok miłosierdzia: to właśnie jest nam ogłoszone przez Pana i tym pragniemy żyć. Ten Rok Święty niesie ze sobą bogactwo misji Jezusa, które odbija się echem w słowach Proroka: zanieść słowo i gest pocieszenia biednym, ogłosić wolność tym, którzy są więźniami nowych form niewolnictwa nowoczesnego społeczeństwa, przywrócić godność tym, którzy zostali jej pozbawieni. Przepowiadanie Jezusa staje się na nowo widoczne w odpowiedziach wiary, które chrześcijanie powinni dawać przez osobiste świadectwo. Niech towarzyszą nam słowa Apostoła: «kto pełni uczynki miłosierdzia, niech to czyni ochoczo» (Rz 12,8).
Franciszek, Misericordiae vultus. Bulla ogłaszająca Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia [2015], nr 16.
Posłannictwo Kościoła, które DZIŚ uobecnia się w przesłaniu Chrystusa, przynosi prawdziwą wolność wobec różnych – nieraz subtelnych – form zniewolenia. W tym kontekście ks. Grzywocz cytuje odpowiedź Karla Bartha na pytanie o największe zagrożenie dla współczesnego człowieka. Jest nim utrata wolności – twierdził ojciec protestanckiej teologii XX wieku. W końcowej części homilii ks. Krzysztof mówi o sile „symfonicznego” działania w Kościele (miłosierdzie jako dzieło wspólnoty), o relacji pomiędzy miłosierdziem a szczęściem człowieka i o adresacie Łukaszowej Ewangelii – Teofilu, czyli o przyjacielu Boga. W tym kontekście przyjaźń z Bogiem i człowiekiem wyznacza „klucz” do przyjęcia i zrozumienia przesłania Ewangelii.
Nagranie zarejestrowane w Sanktuarium św. Rity w Głębinowie [część IV: homilia 3 z 24 I 2016 r.]. Przepraszamy za słabą jakość nagrania.
