PRZYJMUJĄCY
To czwarty wymiar ojcostwa św. Józefa, który przywołuje Franciszek w liście apostolskim „Patris corde”. Ojciec święty traktuje o drodze życia duchowego, która nie wyjaśnia, ale akceptuje oraz o Bożym miłosierdziu większym od naszych grzechów – jako komentarz do papieskiego nauczania proponujemy konferencję ks. Krzysztofa o Duchu Świętym uczącym postawy otwarcia i zaufania. Nauka pierwotnie została wygłoszona podczas czuwania młodzieży (klasztor Annuntiata, Racibórz 2007 r.).
PATRIS CORDE
Jaki jest sens ufać człowiekowi, skoro pod zewnętrzną fasadą jest warstwa grzechu? Po co? Ponieważ zaufanie wyczuwa jeszcze jedną warstwę… Tą warstwę stanowi świątynia – ukryta, prawdziwa perła.
Duch Święty – Mistrz wnętrza – jest nauczycielem otwarcia i zaufania. W tej konferencji usłyszymy o Bogu, który ufa człowiekowi; o Kościele, który narodził się z Rany, z miejsca, gdzie człowiek zranił Chrystusa – Jego przebitego Serca; o miłosierdziu Boga większym niż grzech człowieka; o otwartości naszych serc i domów.
Jako rozwinięcie konferencji proponujemy lekturę artykułu „Dar wyznawania grzechów”, gdzie ks. Grzywocz wychodzi od napięcia, które pojawia się pomiędzy kategorią „odpuszczenia” a „spotkania” na płaszczyźnie sakramentu pokuty. W tym kontekście Autor traktuje o kategorii wyznania jako istotnym elemencie w spotkaniu Boga z człowiekiem u kratek konfesjonału: „Myśląc i mówiąc o sakramencie pokuty i pojednania, często mocno podkreślamy rolę grzechu, jego odpuszczenia i poprawy. Pragniemy się go pozbyć, jak usuwa się obciążający balast, który nie podoba się Bogu, sądząc, że zresetowane sumienie da nam gwarancję Jego przychylności i spokojnego życia. Takie jednak – bezosobowe – przeżywanie tego sakramentu podważa jego istotę i może być subtelną formą unikania Boga, który «pojawia się» wtedy, gdy trzeba rozliczyć grzechy i wrócić do «świętego spokoju», niekoniecznie w zbyt bliskiej Jego obecności. Często w spowiedzi oczekujemy odpuszczenia grzechów, ale nie spotkania. Przychodzimy, aby oczyścić się z nieprzyjemnego brudu i powrócić do swojej bezpiecznej izolacji. Pozostajemy wtedy nieustannie w logice grzechu, który izoluje i niszczy więzi. Możemy w tym kontekście rozróżnić grzeszne przeżywanie grzechu w jego mroku i przeżywanie zbawienne w świetle spotkania”.
http://kskrzysztofgrzywocz.pl/pl/publikacje/teksty/item/99-dar-wyznawania-grzechow
#WielkiPost #Ojcowskimsercem
W publikacji wykorzystano:
– za zgodą ks. Adama Rogalskiego, proboszcza Parafii NSPJ w Raciborzu nagranie – zarejestrowane w klasztorze Annuntiata w Raciborzu, podczas czuwania młodzieży „Duch Święty – Mistrz wnętrza” (XI 2007 r.). Zobacz na stronie: http://kskrzysztofgrzywocz.pl/pl/publikacje/audio/item/214-duch-swiety-uczy-otwarcia-sie-i-zaufania;
– za zgodą Redakcji „Życie Duchowe” artykuł „Dar wyznawania grzechów” [ŻD 21(2014) nr 80, s. 17-22].
muzyka: Maciej SZCZUROWSKI
realizacja: Ryszard PALUCH
foto: PIXABAY, Ryszard PALUCH