W czwartym tygodniu wielkopostnych rekolekcji ks. Krzysztof podejmuje zagadnienie samotności, która „nie jest ucieczką od więzi, ale drogą, aby te więzi pogłębić”. Ukazuje niezwykłą wartość samotności oraz potrzebę, ale i ból, który niczym uderzenie dłutem przez rzeźbiarza w kamień, nada mu właściwy-piękny kształt.