„Możemy z przekonaniem powiedzieć, że uczył nas Kościoła, w którym są relacje, w którym są więzi. Uczył nas Kościoła, w którym jest miłość” – mówił Krzysztof Wons SDS, w niedzielę, 8 października 2017 r., w homilii na zakończenie sesji rekolekcyjnej, wspominając zaginionego ks. Krzysztofa Grzywocza. Kaznodzieja usilnie prosił zebranych o modlitwę, „aby nigdy w Kościele nie zabrakło tych, którzy będą uczyli miłości, którzy nie będą niszczyć relacji i więzi, ale będą uczyli, jak je budować; aby jedynymi łzami, które będą płynąć z oczu Boga, były łzy szczęścia i radości, że Jego winnica wydaje piękne owoce, bo ma pięknych rolników”.
W dniach 6-8 października 2017 r. w Centrum Formacji Duchowej odbyła się sesja dedykowana zaginionemu kapłanowi z diecezji opolskiej, współpracującemu od lat z domem formacyjnym salwatorianów w Krakowie. W tym terminie ks. Grzywocz miał prowadzić sesję „Uczucia kochane”. Drogi Opatrzności były jednak inne.
W homilii na 27. niedzielę zwykłą dyrektor CFD, wychodząc od obrazów winnicy z księgi proroka Izajasza (Iz 5, 1-7) i z przypowieści o przewrotnych rolnikach (Mt 21, 33-43), podkreślał, że Kościół to relacje: „Kościół bez relacji to szkielet instytucji; instytucji ważnej, ale ważnej tylko dlatego, by chronić relacje, by chronić w niej więzi, by chronić miłość - to najlepsze wino. (…) Bóg ustanowił instytucję, by chroniła relację, tę najważniejszą, z winnym krzewem, aby latorośle wydały obfite owoce. Kiedy tak nie jest, Bóg płacze”.
Salwatorianin z Krakowa zwrócił uwagę, że winnicy, o której mowa w komentowanych czytaniach mszalnych, nie zniszczyli jacyś nieprzyjaciele z zewnątrz. „Zniszczyli ją ci, którzy w niej pracowali” – mówił. „To jest największy dramat i największa tragedia, jaka może się przydarzyć Kościołowi: kiedy relacje w Kościele są ranione, niszczone, przez tych, którzy mieli wydawać plony i Panu je przedstawiać!”. I kontynuował: „A dzieje się tak wtedy, kiedy człowiek żyje tylko dla siebie, kiedy chce być dziedzicem własnego życia, kiedy jego potrzeby, często nieopanowane, są ważniejsze od miłości, którą Bóg chce pielęgnować w swojej winnicy”.
Niedzielna homiliia:
Taki był kontekst wspomnienia o kapłanie, któremu Krzysztof Wons SDS dedykował prowadzoną przez siebie sesję. Adnotację – „w duchu i przyjaźni dedykuję ks. Krzysztofowi Grzywoczowi” – opatrzoną jego inicjałami zobaczą również korzystający z nagrań sesji „Powrót do życia. Słowo Boże i uzdrowienie serca”.
Około 150 uczestników spotkania było pierwszymi odbiorcami przygotowanych już na tę okoliczność publikacji. Jest to przede wszystkim księga pamiątkowa „W duchu i przyjaźni”, zawierająca teksty konferencji sześciu z siedmiu spotkań formacyjnych prowadzonych przez ks. Krzysztofa Grzywocza w CFD w Krakowie w latach 2000-2014. Taki sam tytuł nosi również jesienny numer „Zeszytów Formacji Duchowej”, stanowiący owoc ostatniej sesji formacyjnej, którą rekolekcjonista z Opola prowadził w Krakowie w październiku 2014 r. Redakcję tekstów ukończył w sierpniu 2017 r., a przesłał do redakcji w przeddzień wyjścia w góry i zaginięcia.
W zakończonym w niedzielę, 8 października 2017 r., spotkaniu w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie, które miał prowadzić ks. Krzysztof Grzywocz, „tradycyjnie”, wzięła udział grupa jego bliskich przyjaciół. Tym razem podzielili się z uczestnikami sesji wspomnieniami relacji z nim jako wykładowcą i przyjacielem, człowiekiem, kierownikiem duchowym i mistrzem.
[PSz, źródło: https://www.cfd.sds.pl/?d=more,2519]
